عشق

عشق شاید فقط یه بار تو زندگی بیاد سراغت. شاید فقط یه فرصت داشته باشی تا نشون بدی عاشقی.. که احساس کنی عشقو... شاید باید پای همچیزه این احساس شیرین و دردناک و عجیب وایسی و تا همجا واسش بری و همه کار براش بکنی. تا اینجای داستان خیلی رمانتیکه. اما مشکل از اونجایی شروع میشه که حاضری هر کاری برای عشقت بکنی، اما طرفه مقابل حاضر نیست. اصلاً سوال اینجاست که اسمه این احساس عشقه یا نه. وقتی تو همه چیز میدی، اون هیچی نمیده.. اینکه تو احساس میکنی عاشقی با همه ی وجدت اما اون اصلاً به روش نمیآره... اینجاست که تو اذیت میشی، و رابطه یه طرفه میشه. اینجاس که آدمیه دیگه وارد رابطه میشن که همچیو به هم میریزه، هرکاری هم برایه این عشق بکنی بازم طرفه مقابل ممکنه بزاره بره، آیا کسی که میخواد بره باید ولش کنی؟ حتی اگه فکر میکنی ممکنه عشقه واقعیت باشه، و اگه فک کنی این عشقه واقعی ممکنه تنها فرصتت باشه؟ کله قضیه یه ریسکه، یه ریسکه بزرگ. پای کسی وایسی که فکر میکنی ممکنه عاشق شه، اما در عینه حال ممکنه نشه و همه ی زندگیت تباه شه... من خودم، گاهی اونقدر محتاجه یه قطره از عشق میشم که فقط میخوام همه ی اتفاق هارو بزارم کنار و بغلش کنم، همین، صدایه قلبی که فکر میکردم یه روز عاشقمه، و به ذهنمم نمیرسید خیانت ببینم ازش.. تو پای همچیز وایسادی که یه نفر وقتی محتاجی بهت بگه، نگران نباش، ما با هم میمونییم هرچی که بشه، هر جا که باشیم. و اون لحظه مگه چی مهمه جز صدایه قبلی که تو آغوششی؟نفقت عشق بین ماست که مهمه... اما حیف که همش یه رویاست، یه رویا که خیلی سخت و کم واقعیت میشه... عشقه واقعی کجای این دنیاست؟ چرا وقتی فکر میکنیم دیگه همچی خوبه بهم میریزه؟ به یاد یه دوست که عشق باهاش تجربه شد:-< "پانته آ"